Jazz in Gouda
Ik weet niet meer helemaal precies wanneer het laatste Jazzfestival in Gouda was. Was ik zestien of eenentwintig? Of iets daartussenin? Eigenlijk is het ook helemaal niet zo belangrijk. Ik kan ervoor kiezen om in mijn herinneringen te graven of in de archieven te duiken.
Laat ik dus maar mijn geheugen induiken, dat is een stuk prettiger. Ik heb ook helemaal geen tijd om naar het streekarchief te gaan. Wat ik nog weet is dat ik het altijd zo ontzettend naar mijn zin had op het Goudse Jazzfestival. Het Jazzfestival en ik, dat was liefde op het eerste gezicht. Het was mijn miniversie van 'NorthSea Jazz', waar ik toen nog helemaal geen geld voor had. Het eerste weekend van september met een biertje in de hand langs de vele podia lopen die Gouda op dat moment rijk was. Uiteraard probeerde je dan de markt te vermijden, want de echte leuke artiesten traden buiten de gebaande paden op... Rosa King op een podium bij de Gouwe Geit die altijd zo stoned als een garnaal (en dronken volgens mij) met jonge jongens in het publiek stond te flirten.
Hans Dulfer in Vidocq, waar iedereen ondanks de hitte de drukte en het kleine podium vreemd genoeg toch altijd weer binnenkwam. Wat onhoorbaar experimenteel getoeter achter in Central waar ik dus snel weer weg ging om vervolgens naar de Oosthaven te lopen waar op een vlonder dixieland-jazz gespeeld werd. Op zaterdagmiddag liep er dan altijd een klein bandje door de binnenstad gekleed in de zogeheten barbershop-stijl, met wasbord en krakende jaren '50 microfoon. Fantastisch vond ik het. Ieder jaar met een ander meisje en al was er geen meisje dat jaar, dan waren er wel je vrienden die ondanks het feit dat ze niet van Jazz houden, wel van een biertje houden en dat is dan een goed argument om mee te gaan. Er was altijd veel volk op de been, behalve met slecht weer, maar de slecht-weer-festivals kan ik me helemaal niet meer herinneren. Dat is nou het mooie van mijn herinneringen.
Op de website van het "nieuwe' Jazzfestival staat te lezen dat de stichting "Yes, Gouda Jazz" 19 september aanstaande alweer een half jaar oud is. 19 maart jongstleden opgericht en meteen een programma neer weten te zetten dat er niet om liegt. Ik weet nog niet wat de sfeer zal zijn, maar ik ga zeker proberen om 31 augustus naar de "Tiny Little Big Band" te gaan luisteren in de Zalm en op zaterdag 1 september sta ik zeker weten bij de "Young Sinatra's" op de markt. Rosa King is overleden, Hans Dulfer komt niet, maar ik ga het toch proberen. Ik ben het aan mezelf verplicht. Het nieuwe Jazzfestival heeft hele grote schoenen te vullen.
De schoenen van mijn herinnering.
