Bakkie troost

Ik wil mijn voorouders bedanken
voor het leegroven van
verre landen.

Nu kan ik ’s ochtends
wakker worden.

Hun giftige gift

tintelt zwart in de mond,
wat bitter. Ik laat het rond
-gaan om mijn tong.

Kleuren worden helder en contouren verscherpen.
Dat duffe gevoel trekt langzaam op.
Daar knap ik van op...