de schellen

Voorzichtig leg ik mijn holle handen
op de schellen op mijn ogen
en ik verwarm ze en vervloek ze
ik hou mijn ogen dicht en bedenk me dat ik niets weet
en waar me dat vroeger niets kon schelen
wil ik de warme schellen op mijn holle ogen nu
met geweld
er af rukken
het geluid van het grootste klittenband
van de wereld
volgt
en achter de wereld die ik dacht
is de wereld die is
en geschrokken
beschaamd
betraand
weet ik niet hoe snel ik
de holle warme schellen
de veilige coconnen op mijn verbrande ogen
er weer op moet drukken
en ik verwarm ze en verwelkom ze
het helpt niet
het gordijn is weggerukt
alleen nog duisternis helpt
en dan
heb ik helaas mijn herinneringen nog