Bermkrokus
Het allerdunste vliesje ijs
zeilt op de smalle sloot.
De lucht ruikt naar ochtend.
Aan het glas van de nacht
hangt nog een schijfje maan
en de laatste sterren plakken aan de rand.
Eén minuutje nog en dan
flintert de eerste zon
roze door de wolken.
Een krokus kraakt onder mijn voet.
De winter ligt afgebroken
in de berm.
