Waarom ik voor de EU ga stemmen.

Afgelopen vrijdag was ik bij het Conservatief Café. Een regelmatig terugkerend evenement dat vaak in Gouda gehouden wordt. Ben ik conservatief? Soms. Net als iedereen. Er is geen enkele beweging die passend aansluit bij mijn wereldbeeld en ik draag de meeste conservatieven een warm hart toe, want ook zij hebben het beste met de mens voor. Het Conservatief Café vierde haar eerste lustrum en zelf hoop ik dat er nog velen mogen volgen. Er worden veel interessante sprekers uitgenodigd om de verschillende aspecten van het conservatisme te belichten.

Zo stond, heel begrijpelijk, afgelopen vrijdag het Conservatief Café in het teken van Europa. Nou, eigenlijk niet Europa, maar de EU. Dat is een wezenlijk verschil dat veel mensen te makkelijk door elkaar gebruiken, maar die toch echt niet gelijk zijn. Het is eigenlijk hetzelfde met 'Amerika' en de VS. Europa / Amerika zijn geografische aanduidingen. De EU / VS zijn politieke aanduidingen.

Spreker op die bewuste avond was Frits Bolkestijn, die een prima (zij het wat lange) verhandeling gaf over de geschiedenis van het conservatisme en een duidelijk verschil tussen liberaal en conservatief aangaf. De conservatief staat voor stabiliteit, de liberaal staat voor dynamiek. Duidelijk voor mij werd dat geen van beiden zonder elkaar kan bestaan. Een liberaal die enkel veranderen wil, vergeet de behoefte van de mensen die graag veiligheid en stabiliteit willen. De conservatief die enkel stabiliteit en dus geen verandering wil, is geneigd te vergeten dat veranderen noodzakelijk is om een nieuwe, betere stabiliteit te bewerkstelligen. Dat maakt mij geloof ik dus liberaal én conservatief. Zowel stabiliteit als verandering verlangend al naar gelang de behoefte van het moment. De vraag die ik mijzelf op twitter stelde voordat ik naar het Conservatief Café ging was: "Ben ik nou behoudend progressief of vooruitstrevend conservatief?" Die vraag kan ik daarmee dus beantwoorden met: 'Ja'.

Ik bleef echter wel zitten met de vraag hoe ik nou zelf eigenlijk dacht over de EU, de rol van Nederland binnen de EU en welke toekomst mij de meest logische lijkt Daar bracht een mooie discussie tussen Thierry Baudet en Arend Jan Boekestijn uitkomst. Beide heren hebben een hoge amusementswaarde, overlappende en tevens tegenstrijdige opvattingen en weten ondanks hun gezond verstand op een prettige manier de problematiek te polariseren. De haperende microfoons konden de pret in ieder geval niet drukken.

Baudet nam het meest duidelijk EU-standpunt in. Hij ziet het liefste een soeverein, onafhankelijk Nederland. Een land met een fiere wimpel, een staand leger, een eigen munt en volledige autonomie. Dit spreekt natuurlijk de meeste mensen aan... In ieder geval de meeste mensen in de warme zaal van het historische stadhuis in Gouda. Hoe kan je nou tégen Nederland zijn. Je wil je 'vrijheid' toch niet opgeven? De meerderheid van de conservatieve aanwezigen was dan ook vooral op handen van Baudet. Zijn flitsende manier van praten, snelle manier van denken en het feit dat hij behoorlijk Ad rem regeerde op opmerkingen van zijn tegenstander maken hem een goede debater. Maar een goede debater hoeft geen gelijk te hebben...

Ook Boekestijn is geen groot liefhebber van de EU, maar voor mij is hij de duidelijk overtuiger van het debat geworden. Eerlijk is eerlijk; hij heeft het als debater afgelegd tegen Baudet. Ondanks zijn humoristische, rustige, vaderlijke toon en zijn zelfspot had Baudet het beste van het spel, maar inhoudelijk was het verhaal van Boekestijn vele malen overtuigender.

Er is geen weg terug uit de EU. Niet zonder schade. Een volledig soeverein, zelfstandig Nederland is een aanlokkelijk idee, maar het opgeven van de bestaande handelsverdragen, het terugdraaien van de munt-unie, het heronderhandelen van alle afspraken maken van Nederland een onbetrouwbare partner. En met onbetrouwbare partners worden geen zaken gedaan. We balen er misschien van dat "Nederlands" geld naar de arme gebieden van de EU gaat en we gebruiken dit als argument om te eisen dat de EU "ons" geld niet zomaar aan die klaplopende Grieken, Spanjaarden en Portugezen mag geven. Maar is dat geen kwestie van schaalgrootte?

Gaat het geld uit de Randstad in Nederland ook niet via Den Haag naar Groningen, Drenthe, Zeeland? Gaat het geld van de "Gouwenaar" ook niet via de gemeenteraad naar Korte Akkeren en Oosterwei? Daar hoor je nu nagenoeg niemand meer over. Als wij dus allemaal tegen de EU stemmen, en Nederland stapt er inderdaad uit, dan hebben we een soeverein Nederland... en dan?

Dan staat het, volgend die beredenering, Friesland vervolgens volledig vrij om een soeverein Friesland uit te roepen. Ze hebben namelijk een eigen taal, een eigen vlag en een eigen gedeelde cultuur. Vervolgens gaat Limburg, dan sluit Zeeuws-Vlaanderen zich meteen aan bij Vlaanderen, scheiden de wegen van Vlaanderen en Wallonië, wordt Brussel een stadstaat, eisen de Basken weer autonomie (zowel in Spanje als in Frankrijk), valt heel Duitsland weer in koninkrijkjes uit elkaar, wil Ierland Noord-Ierland er weer bij. Weet u waar dat heen gaat? Ik niet, maar mijn ergste nachtmerrie zijn nieuwe gewapende conflicten bij ons in de buurt.

Dus ik bedank de heren Baudet, Bolkestijn en Boekestijn en Wilco Boender (de voorzitter van het Conservatief Café) voor de kans die ik heb gekregen om eens diep na te denken over mijn eigen standpunten inzake de EU en Europa. Ik ben er uit. We moeten streven naar een zo Federaal mogelijk ingerichte EU.

Maar er moeten wel zaken verbeteren in de EU! Het moet democratischer, transparanter, minder complex, minder geldverslindend, minder bureaucratisch, eerlijke, liberaler, conservatiever, socialer enzovoort. Maar dat moet onze landelijk overheid in Den Haag ook. En dat moet het stadsbestuur van Gouda ook.

Net als u weet ook ik niet alles over de EU, maar ik weiger simpelweg om met mijn gevoel te stemmen. Ik probeer met alle macht mijn gezonde verstand te gebruiken.

 En het is natuurlijk uw goed recht om het volledig oneens te zijn met bovenstaande :-)

Chris Bellekom